མའོ་ཙེ་ཏུང་གི་སྙན་ཚིག་བོད་འགྱུར་མ་མུ་འགོད།

སྒྱུར་མཁན། རིན་ཆེན་ཚེ་རིང་། ཡོང་ཁུངས། མཚོ་བྱང་ཁུལ་མི་རིགས་སྐད་ཡིག་ལས་དོན་ལྟེ་གནས།

མན་ཅང་ཧྭོང་།
(ཀོ་མོ་རོའི་སྙན་ཚིག)

རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་གཡོ་ཞིང་འཕྱོ་བའི་དུས། །

ད་གཟོད་དཔའ་བོའི་རང་རྟགས་གཞི་ནས་མངོན། །

མགོ་ནག་མི་གྲངས་དུང་ཕྱུར་དྲུག་ཀྱང་ཡོད། །

མཐུན་སྒྲིལ་བརྟན་ཞིང་རྩ་དོན་རྒྱུན་འཁྱོངས་བྱེད། །

ནམ་མཁའ་བརྡིབས་ཀྱང་ཡར་ལ་འདེགས་ཐུབ་སྟེ། །

འཇིག་རྟེན་ཡོ་ཡང་སྐྱོར་བའི་ཐབས་ཤེས་ཡོད། །

བྱ་ཕོས་སྐད་གསང་སྒྲོག་མ་ཉིད་ཐག་ཏུ། །

འཛམ་གླིང་ཡོངས་ལ་ཁྱབ་ཅིང་ཤར་ཕྱོགས་གསལ། །

ཉི་མ་ཤར་ཞིང་འཁྱག་རི་ཞུས་ནས་ཐིགས། །

བཙོ་མའི་གསེར་ནི་རང་དགར་ག་ལ་ཞུ། །

བརྗིད་ཆེའི་གསུང་རྩོམ་པོད་གྲངས་བཞི་བོས་ནི། །

མི་དམངས་ཡོངས་ལ་ཁ་ཕྱོགས་གསལ་བོ་བསྟན། །

དམ་པར་ཁྱི་ཡིས་རྨུགས་པ་དགོད་རེ་བྲོ། །

འཇིམ་གླང་རྒྱ་མཚོར་ཞུགས་ན་སླར་ལོག་མེད། །

ཤར་ནས་གཡུགས་པའི་རླུང་གི་མདུན་བསུས་ཏེ། །

གསར་བརྗེའི་དམག་དར་སྐྱོད་ཅིང་གནམ་ས་དམར། །

满江红
(郭沫若原诗)

沧海横流，

方显出英雄本色。

人六亿，

加强团结，

坚持原则。

天垮下来擎得起，

世披靡矣扶之直。

听雄鸡一唱遍寰中，

东方白。

太阳出，

冰山滴；

真金在，

岂销铄？

有雄文四卷，

为民立极。

桀犬吠尧堪笑止，

泥牛入海无消息。

迎东风革命展红旗，

乾坤赤。