མེང་ཙི་ལས་ཀའོ་ཙིའི་ལེའུ་སྨད་ཆ།

རྩོམ་སྒྲིག ཉི་མ་ཚེ་རིང་། ཡོང་ཁུངས། 《གཙུག་ལག་པོད་བཞི་མ་དང་བསྟན་ཆོས་ལྔ་ལས་ཚིག་རྐང་ཉིས་བརྒྱ་བ》 བཤེར་འབེབས། རིན་ཆེན་ཚེ་རིང་།

《孟子·告子下》

故天将降大任于是人也，必先苦其心志，劳其筋骨，饿其体肤，空乏其身，行拂乱其所为，所以动心忍性，曾益其所不能。

གནམ་གྱི་འགན་ཁུར་ཆེན་པོ་དེ་བདག་ལ་སྤྲད་རྩིས་ཡོད་པས་ངེས་པར་དུ་ཐོག་མར་དེའི་འདོད་འདུན་ལ་མནར་གཅོད་དང་། རྩ་པར་ཕོ་བ་ལ་བཀྲེས་ལྟོགས་དང་ལུས་ཤུགས་ཟད་པར་བཅུག་ནས་རང་གིས་བསྒྲུབ་འདོད་པ་རྣམས་བསམ་བཞིན་དུ་མི་འགྲུབ་པར་བྱས་རྗེས་དེ་ཡི་བསམ་བློར་གཡོ་འགུལ་ཐེབས་སུ་བཅུག་པ་དང་དེའི་རང་གཤིས་སྲ་མཁྲེགས་སུ་བསྒྱུར་ནས་ནུས་པ་མི་འདང་བ་ཁ་སྣོན་བྱེད་དུ་བཅུག་གོ།

入则无法家拂士，出则无敌国外患者，国恒亡。然后知生于忧患而死于安乐也。

རྒྱལ་ཁབ་ཅིག་ལ་ཁྲིམས་ལུགས་སྐྱོང་བའི་བློན་ཆེན་དང་རྗེ་བོར་རམ་འདེགས་བྱེད་པའི་ཤེས་ཡོན་ཅན་མེད་པ་དང་།ཕྱི་ལ་དགྲ་ཟླའི་རྒྱལ་ཁབ་དང་ཆག་ཆེན་གྱི་ཉེན་ཁ་མེད་ཀྱང་དེ་སྔ་གཞུག་དུ་ཉམས་འགྲོའོ།། རྗེས་སུ་སེམས་ཁྲལ་དང་སྡུག་བསྔལ་ལས་འཚོ་བའི་གནས་ཚུལ་རྟོགས་ཐུབ་པ་དང་བདེ་འཇགས་ངང་ནས་ཉམས་རྒུད་དུ་སོང་བའི་གནས་ལུགས་རྟོགས་ཐུབ་བོ།།